Najczęściej zadawane pytania

Produkt Cannabis extractum normatum THC 2%, CBD ≤ 1%, 30ml CANPOLAND to surowiec farmaceutyczny do sporządzania leków recepturowych w  formie standaryzowanego ekstraktu olejowego o  pełnym spektrum uzyskany z  hybrydy szczepu Sativa i  Indica w  dominacji Sativy (70% do 30%).

Ekstrakt jest przeznaczony do stosowania podjęzykowego/doustnego.

Forma pozwala na bezpośrednie podanie produktu pacjentowi bez konieczności uprzedniego przygotowywania.

Cannabis extractum normatum THC 2%, CBD ≤ 1%, 30ml CANPOLAND zawiera: 2% THC i  ≤ 1% CBD.

Cannabis extractum normatum THC 2%, CBD ≤ 1%, 30ml CANPOLAND: 1 ml ekstraktu zawiera 20 mg czystego THC.

Objętość opakowania to 30 ml. W  całej objętości opakowania (30 ml) znajduje się 600 mg THC.

Prowadzono badania dotyczące stosowania ekstraktu z  konopi medycznych w  wielu jednostkach chorobowych:

Onkologia
– nudności i  wymioty w  przebiegu chemio- i  radioterapii, kacheksja, brak apetytu, ból nowotworowy.

Neurologia
– stwardnienie rozsiane, stwardnienie zanikowe boczne, choroby rdzenia kręgowego, dystonia, dystrofia mięśniowa, spastyczność w  przebiegu chorób neurologicznych, zespół kończyn fantomowych, epilepsja, choroba Alzheimera, otępienie, choroba Huntingtona, choroba Parkinsona, zespół Touretta.

Choroby wewnętrzne
– kacheksja w  przebiegu AIDS.

Reumatologia
– choroba zwyrodnieniowa stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, fibromialgia.

Psychiatria
– zaburzenia lękowe, zespół stresu pourazowego, depresja, zaburzenia snu/bezsenność, anoreksja (jadłowstręt psychiczny), nadpobudliwość/ADHD.

Okulistyka
– jaskra.

Dermatologia
– dermatozy, świąd, łuszczyca, atopowe zapalenie skóry, toczeń układowy.

Terapia bólu
– ból ostry i  przewlekły.

W związku z  tym, że Ustawodawca nie przewidział listy wskazań do stosowania konopi medycznych, lekarz w  trakcie wizyty stacjonarnej lub teleporady (online), po zapoznaniu się z  historią choroby i  sytuacją zdrowotną Pacjenta, kwalifikuje go do terapii i  wystawia receptę.

Klimkiewicz A., Konopie i  medyczne zastosowanie kannabinoidów – praktyczne rekomendacje, Warszawa, 2022
Woroń J., Dobrogowski J., Miejsce kannabinoidów w  leczeniu bólu, Medycyna Paliatywna w  Praktyce 2017; 11, 3: 96–101

1. Podstawowa zasada leczenia medycznymi konopiami to „Start low and go slow”
   , co oznacza, że pacjent powinien rozpocząć terapię od niskich dawek i  stopniowo ją zwiększać aż do momentu osiągnięcia najmniejszej skutecznej dawki.
2. Dobór schematu dawkowania powinien być indywidualny dla każdego pacjenta.
   W  przypadku ekstraktów terapię należy rozpocząć od 1-2 mg THC.
   Pacjent powinien zwiększać dawkę o  2,0 mg THC na dobę
   do czasu, gdy uzyska wystarczającą poprawę objawów, osiągnie maksymalną dopuszczoną dawkę lub wystąpią u  niego działania niepożądane.
3. Pacjenci rozpoczynający terapię powinni stosować preparaty o  niskim stężeniu THC aby uniknąć działań niepożądanych.
4. Zalecane jest wolniejsze zwiększanie dawek u  pacjentów przyjmujących leki metabolizowane przy udzialeCYP2C9, CYP2C19 i  CYP3A4 cytochromy P450.
5. W zależności od intensywności objawów występujących u  pacjenta zaleca się stosowanie konopi medycznych nie częściej niż 3 razy dziennie.
6. Każdy pacjent rozpoczynający terapię konopiami medycznymi powinien prowadzić dzienniczek terapii
   zapisując godzinę przyjęcia dawki, czas wystąpienia działania, nastrój, zdolność do pracy, jakość snu, ewentualne działania niepożądane, a następnie skonsultować swoje obserwacje z  lekarzem podczas wizyty kontrolnej.
7. Przyjmowanie preparatów konopi medycznych w  formie ekstraktu razem z  pokarmem bogatym w  tłuszcze zwiększa biodostępność substancji aktywnych.

Klimkiewicz A., Konopie i  medyczne zastosowanie kannabinoidów – praktyczne rekomendacje, Warszawa, 2022

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi THC (występującymi u  >10% osób) są senność, zaburzenia równowagi i  zawroty głowy oraz dezorientacja.

Mogą wystąpić również:
wahania tętna (tętno podwyższone lub obniżone), spadek ciśnienia krwi oraz poziomu glukozy we krwi, wzrost apetytu, zaczerwienienie spojówek, bóle głowy, bóle brzucha, uczucie zmęczenia, zaburzona koordynacja ruchów, podrażnienie i  suchość błon śluzowych (np. spojówek i  śluzówek jamy ustnej) oraz działania w  zakresie funkcji poznawczych (kognitywnych), w  tym: utrata pamięci krótkoterminowej, zaburzony bieg myśli oraz zmiany w  percepcji przestrzeni i  czasu. Działania te zwykle zanikają w  wyniku wytworzenia się tolerancji.

Przy podaniu konopi drogą doustną skutki uboczne mogą trwać do 72 godzin
po zażyciu leku. Regularne podawanie wysokich dawek konopi może spowodować upośledzenie zdolności poznawczych.

Klimkiewicz A., Konopie i  medyczne zastosowanie kannabinoidów – praktyczne rekomendacje, Warszawa, 2022
Woroń J., Dobrogowski J., Miejsce kannabinoidów w  leczeniu bólu, Medycyna Paliatywna w  Praktyce 2017; 11, 3: 96–101

W trakcie terapii nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych – jest to zabronione i  podlega karze,
a przepisy nie określają dopuszczalnego stężenia THC we krwi.

Art. 178a. – [Prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego] – Kodeks karny.

Recepta na konopie medyczne może zostać wystawiona przez każdego lekarza
(bez względu na specjalizację) poza lekarzem weterynarii.

USTAWA z  dnia 7 lipca 2017 r. o  zmianie ustawy o  przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o  refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych

Jest możliwe zarówno wypisanie e-recepty jak i  recepty papierowej.
W  przypadku recepty papierowej należy wystąpić do NFZ (przez Portal Personelu) o  nadanie numerów recept Rpw (dawniej tzw. różowa recepta).

Konopie medyczne w Polsce są wprowadzone do obrotu jako surowiec farmaceutyczny do receptury aptecznej, który zajduje się w wykazie środków odurzających, dlatego:

– recepta jest oznaczona Rpw
(w przypadku e-recept należy w  programie do wystawiania elektronicznych dokumentów wybrać lek recepturowy kategorii Rpw),
– w  przypadku wystawiania recept papierowych konieczne jest pobranie numerów recept z  NFZ
(można to zrobić elektronicznie przez Portal Personelu),
– całkowita ilość przepisanej substancji musi być wyrażona słownie,

– ilość leku nie może przekraczać potrzeb pacjenta na 90 dni,

– zapis dawkowania musi określać dawkę dzienną leku,

– recepta jest ważna 30 dni od daty wystawienia.

Wystawienie recepty w  formie elektronicznej krok po kroku:

– należy wybrać opcję „lek recepturowy”
,
– w  „Kategoria dostępności”
wybrać „Rpw”
,
– w  „Składnik” „cannabis…”
należy wybrać: Cannabis extractum normatum THC 2%, CBD ≤ 1%, 30ml CANPOLAND,

– wpisać ilość substancji – 30 ml,

– w  „postać leku”
zaznaczyć „M.F. sol.”,

– zaznaczyć okienko „Substancje odurzające i  psychotropowe”,

– ręcznie wpisać dawkowanie (dobór schematu dawkowania powinien być indywidualny dla każdego pacjenta.
W  przypadku ekstraktów terapię należy rozpocząć od 1-2 mg THC.
Pacjent powinien zwiększać dawkę o  2,0 mg THC na dobę
do czasu, gdy uzyska wystarczającą poprawę objawów, osiągnie maksymalną dopuszczoną dawkę lub wystąpią u  niego działania niepożądane),
– podać łączną dawkę substancji czynnej: 600 mg
(sześćset miligramów THC).

Zobacz wzór poprawnie wypisanej recepty

OBWIESZCZENIE MINISTRA ZDROWIA z  dnia 20 stycznia 2021 r. w  sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Zdrowia w  sprawie środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów kategorii 1 i  preparatów zawierających te środki lub substancje

Nie.
Recepta na konopie medyczne może zostać wystawiona przez każdego lekarza
(bez względu na specjalizację) poza lekarzem weterynarii. W  przypadku recepty papierowej należy wystąpić do NFZ
(przez Portal Personelu) o  nadanie numerów recept Rpw
(dawniej tzw. różowa recepta). W  związku z  tym, że Ustawodawca nie przewidział listy wskazań do stosowania konopi medycznych, lekarz w  trakcie wizyty stacjonarnej lub teleporady (online), po zapoznaniu się z  historią choroby i  sytuacją zdrowotną Pacjenta, kwalifikuje go do terapii i  wystawia receptę.

USTAWA z  dnia 7 lipca 2017 r. o  zmianie ustawy o  przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o  refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych

Droga podania oraz postać preparatu konopi wpływają w  bardzo znacznym stopniu na szybkość i  stopień przenikania
substancji chemicznych do krwi.

Podanie podjęzykowe

Największą korzyścią podjęzykowego podania konopi jest duża możliwość kontroli procesu dawkowania w  drodze miareczkowania dawki w  porównaniu z  drogą wziewną lub doustną.
Kolejną korzyścią jest fakt, iż przy podaniu podjęzykowym związki aktywne są wchłaniane bezpośrednio do krwioobiegu,
nie przechodząc przez przewód pokarmowy, a tym samym unikając „efektu pierwszego przejścia” w  wątrobie.
W  badaniu, w  którym obserwowano farmakokinetykę THC, 11-OH-THC i  CBD
po podaniu podjęzykowym THC i  CBD,
w  dawkach po 10 mg
każdej z  tych substancji, badano możliwe do oznaczenia poziomy we krwi wszystkich trzech wspomnianych substancji. Po około 30 minutach od podania poziom THC był wyższy niż stężenie CBD.
Po 45 minutach poziom 11-OH-THC we krwi przewyższył stężenie THC.

Dane farmakokinetyczne dotyczące THC przy podaniu podjęzykowym:

– biodostępność: 10-20%

– początek działania: 15-45 minut

– długość efektu: 6-8 godzin

Podanie drogą wziewną

Waporyzacja – najczęstszy sposób podawania konopi drogą wziewną – pozostaje najbardziej efektywną drogą
o  najszybszym przyswajaniu związków czynnych konopi przez organizm – z płuc do krwi i  mózgu.

Przy badaniu farmakokinetycznego profilu THC po podaniu wziewnym przez waporyzację, biodostępność waha się od 2% do 56%.
Ta duża zmienność wiąże się z  różnicami parametrów pomiędzy podawaniem konopi pacjentom oraz z  wahaniami parametrów podatności samych pacjentów, a więc zmiennych takich jak temperatura i  tempo waporyzacji
konopi, czas pomiędzy zaciągnięciami się, liczba wdechów, długość każdego wdechu
oraz poziom wytrzymałości płuc
pacjenta.
Tempo rozkładu THC na metabolity w  wątrobie jest bardzo powolne, zaś ich szczytowe stężenia stosunkowo niskie.
W  przypadku podania drogą waporyzacji poziom THC w  osoczu krwi osiąga maksimum po 8 – 12 minutach.

Dane farmakokinetyczne dotyczące THC przy waporyzacji konopi:

– biodostępność: 11-45%

– początek działania: 5-10 minut

– długość efektu: 2-4 godzin

Klimkiewicz A., Konopie i  medyczne zastosowanie kannabinoidów – praktyczne rekomendacje, Warszawa, 2022

Dane farmakokinetyczne dotyczące THC przy podaniu podjęzykowym:

– biodostępność: 10-20%

– początek działania: 15-45 minut

– długość efektu: 6-8 godzin

Klimkiewicz A., Konopie i  medyczne zastosowanie kannabinoidów – praktyczne rekomendacje, Warszawa, 2022

– Precyzyjne dawkowanie
– możliwość kontroli procesu dawkowania
w  drodze miareczkowania dawki.
– Wygoda i  dyskrecja
stosowania.
– Bezproblemowe rozpoczęcie terapii
od niskich dawek bez konieczności rozcieńczania produktu przez farmaceutę, dzięki niskiej zawartości THC w  kropli.
– Możliwość stosowania u  osób nie umiejących korzystać z  waporyzatora
(np. osób starszych).

Uzależnienie od kannabinoidów może się rozwijać u  osób przyjmujących medyczne kannabinoidy.
W  badaniach przeprowadzonych w  USA rozpowszechnienie uzależnienia od kannabinoidów wynosiło 8,9% u  osób przyjmujących preparaty medyczne kannabinoidów.
W  najnowszej wersji międzynarodowej klasyfikacji chorób ICD-11
uzależnienie od pochodnych konopi uznane jest za zaburzenie regulacji używania kannabinoidów,
które wynika z  powtarzanego
lub długotrwałego
przyjmowania konopi.
Do charakterystycznych objawów należy silna wewnętrzna potrzeba zażywania kannabinoidów, utrata kontroli nad używaniem, wzrastający priorytet nadawany używaniu konopi wobec innych aktywności oraz używanie konopi pomimo szkodliwych następstw i  negatywnych konsekwencji. Tym przejawom uzależnienia zazwyczaj towarzyszy subiektywne poczucie pragnienia lub głodu używania konopi.
Zmianom zachowania towarzyszą zazwyczaj objawy fizjologiczne wskazujące na neuroadaptację do kannabinoidów,
w  tym tolerancja w  stosunku do wpływu pochodnych konopi, objawy abstynencyjne po odstawieniu lub zredukowaniu używania konopi lub powtarzane używanie kannabinoidów czy przyjmowanie podobnie działających substancji w  celu zapobiegania lub złagodzenia objawów abstynencyjnych.
Objawy uzależnienia powinny być widoczne w  okresie ostatnich 12 miesięcy, ale rozpoznanie uzależnienia od kannabinoidów według ICD-11
można postawić już po 3 miesiącach ich ciągłego używania
– codziennego lub prawie codziennego.

Klimkiewicz A., Konopie i  medyczne zastosowanie kannabinoidów – praktyczne rekomendacje, Warszawa, 2022

Zgodnie z  prawem polskim nie ma dopuszczalnej ilości konopi, którą można legalnie posiadać.
Pacjent realizując receptę powinien poprosić o  wystawienie faktury zawierającej ilość zakupionego leku, jego serię i  datę ważności
– jest to dokument, który może okazać w  przypadku kontroli.

USTAWA z  dnia 7 lipca 2017 r. o  zmianie ustawy o  przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o  refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych

Przeciwskazania
do stosowania konopi medycznych stanowią:
– Poważne zaburzenie osobowości
– Psychoza, schizofrenia
– Ciężka depresja
– Uzależnienia
– Ciąża/laktacja
– Wiek poniżej 18. r.ż.
– Zaburzenia rytmu serca
– Nadwrażliwość na kannabinoidy

Klimkiewicz A., Konopie i  medyczne zastosowanie kannabinoidów – praktyczne rekomendacje, Warszawa, 2022
Woroń J., Dobrogowski J., Miejsce kannabinoidów w  leczeniu bólu, Medycyna Paliatywna w  Praktyce 2017; 11, 3: 96–101

Aktualnie leczenie kannabinoidami w  Polsce nie jest refundowane, zatem recepta na produkty zawierające konopie medyczne powinna być wystawiona z  odpłatnością 100%.

Cena ekstraktu wynosi, w  zależności od apteki, 600-650 zł
i  jest konkurencyjna względem ilości THC i  cen innych ekstraktów dostępnych na rynku.

Produkt można zakupić w  aptekach ogólnodostępnych,
a dystrybutor jest w  stanie dostarczyć go do każdej apteki w  ciągu 24 godzin.